Sen...

Gidecek bir yer yok.
Kaçacak bir yer yok.
Saklanacak bir yer yok.
Sığınacak bir liman bile yok.
Nereye gitsem SEN...
Nereye kaçsam SEN...
Gözlerimi kapasam yine SEN...
Sayfaları çevirsem yine SEN...
Kalemim bile o  kadar alışmış ki sana,
Yine sen yazıyor.
Vazgeçirmiyor hiçbir sebep, hiçbir acı,
Hiçbir hatıra seni.
Hep bir yerlerdesin.
Tam yok diyorum yine çıkıyorsun.
Ve yine tam karşımda hayalin.
Bu sefer seni çiziyorum boş sayfalara;
Gözlerini, ellerini, burnunu, ağzını.
Sana ait olanları çiziyorum.
Sadece çiziyorum...

ESRA ÖZYILMAZ