Herkes kendi hayatının kahramanıdır.
Sende, bende, o da, bu da, şu da.
Herkes kendinden sorumludur.
Herkes yaşamına kendisi yön verir.
İster bir eksik, ister bir fazla
Onun istediği sürece hayatında olursun.
Sen dimdik ayakta durabilmelisin.
Kendin olmalısın.
Gözyaşlarının yerini gülücükler almalı.
Acıya inat gülmelisin...
Gülmelisin ki sana yaptıklarından utanmalı herkes.
Sen sen olmalısın;
Daima dürüst, daima akıllı ve KENDİN...
Git dediklerinde geldiğin gibi
Gitmeyi de bilmelisin.
Fakat dön dediklerinde,
Ufacık bir tebessümle gülüp geçebilmelisin.
Acıya acıya, acıta acıta aşka yenilmemelisin.
Aşk sana yenilmeli, aşk kaybetmeli.
Bu sefer o ağlamalı kaybettiklerine.
Sende kazandıklarına sevinmelisin.
Ve gitmelisin.
Ve şimdi bende gidiyorum yol uzun.
Gittikçe keşfedilecek yeni yollar, yeni aşklar, yeni hayatlar var.
Geçmişe veda var.
Geleceğe ise UMUT, IŞIK...
ESRA ÖZYILMAZ
Bu şiiri, insanın her zaman kendisi olması gerektiğini, hayatta ne kadar çok acı çekip, engellerle karşılaşsa da ümitsizliğe kapılmamasını ve her şeye rağmen gülmesini hatırlatmak için yazdım.Sonuçta hayat devam ediyor acıları bir kenara atıp hayatın akışına bırakmalı insan kendisini.Tabi kendi benliğini kaybetmeden.
YanıtlaSil