Bir sen bir ben edemedik.
Olmamışlar kefesine koydum kendimi.
Bakma!
Acıyor kelimesi anlamsız kalıyor.
Aldanma sakın seni unuturum, seni silerim deyişlerime.
Birikmiş gözyaşları aldı artık;
Göz kapaklarımı, sıcacık gülüşlerimi.
Bir varmış, bir yokmuş gibi başlayan masallar değildik biz,
Sen vardın ben yoktum.
Bir son vardı mutlu değildi.
Bir aşk vardı yarımdı,
Belki de hiç başlamamıştı.
Ve şimdi satırlarda yetmiyor,
Hisleri anlatmaya.
Ve şimdi yazmakta merhem olmuyor acıyan yaralara
Ve şimdi sende iyi gelmiyorsun,
Eskisi gibi bana.
Ve şimdi düşünüyorum NE BİR SEN varmış NE de BİR BEN...
ESRA ÖZYILMAZ
Erkek arkadaşımdan ayrılmıştım bu şiiri yazdığım akşamın sabahsı.İçim o kadar tuhaftı ki nedense kendimi yalnız hissettim.Yalnızdım da yoktu artık.Düşündüm de biz hiç yokmuşuz.Şiirin son satırında da dediğim gibi biz hiç olmamışız. Sadece varmış gibi birbirimizi kandırmışız.Ve duygularımı anlatmak için kalemimi aldım ve yazmaya başladım.Kendimi anlattım sayfalara o akşam.
YanıtlaSil