Belki bir yerlerden çıkıp gelirsin gibi.
İçimde bir ses "Bekle." diyor.
Ve ben içimdeki sesi dinliyor,
Bekliyorum seni.
Bir an olsun ayırmıyorum gözlerimi yoldan.
Seni ilk gören ben olmak istiyorum.
Ve hala bekliyorum seni.
Yavaş yavaş karanlık bastırıyor sokağımı.
Issızlaşıyor etraf.
Ve ben yine bekliyorum seni.
Saat gece 12.00 oldu.
Pencereye yaslandım.
Gözlerim yolda.
Bekliyorum seni.
Ve sen gelmiyorsun.
Ve galiba bu sefer gelmemekle ısrarlısın...
ESRA ÖZYILMAZ
Her insanın uzaklarda bir yerlerde olan, gelmesini beklediği kişiler vardır. Genelde insanın beklediği, gelmesini istediği kişiler gelmez.Ama insan beklemekten vazgeçmez ve beklemeye devam eder. Bu şiiri yazarken kimseyi beklemiyordum fakat benimde bir gün pencerede bekleyeceğim birilerinin olabileceği geçti aklımdan. Ve sonra bu şiiri yazdım.Ve güzel bir şiirde ortaya çıktı.
YanıtlaSil